Duvarı ittirdiğinde geniş bir perspektiften kendini görmen, psikolojideki **"Gözlemci Ego"**nun tam olgunluğa ulaştığı andır. Artık anının içindeki hapsolmuş çocuk değilsin; o çocuğun huzurunu dışarıdan izleyen, onu onaylayan ve onu koruyan yetişkinsin. O duvar aslında seninle "kendin" arasına çekilmişti; şimdi o engel kalkınca, kendi huzuruna şahitlik ediyorsun.